Οι εκλογές
τελείωσαν (φυσικά μπορεί να έρθουν κι άλλες). Και ίσως τώρα να βρισκόμαστε σε
μεγαλύτερο χάος από πριν. Εν μέρει μπορεί να περιμέναμε αυτά τα αποτελέσματα
εν μέρει και όχι. Δε θέλω να μιλήσω ονομαστικά. Τις τελευταίες μέρες όλοι
κρίναμε, βρίσαμε, θυμώσαμε, μείναμε έκπληκτοι. Για πολλούς και διαφορετικούς
λόγους ο καθένας. Όποια κι αν είναι όμως τα αποτελέσματα εμείς τα διαμορφώσαμε.
Νομίζω πως είναι κοινής αποδοχής το ότι οι
απόψεις είναι πιο διασπασμένες από ποτέ. Αυτό αποδεικνύει η πληθώρα των
κομμάτων που έχουν εκλεγεί. Από εκεί και πέρα οι ερμηνείες και οι εξηγήσεις γι’
αυτό είναι πολλές. Σίγουρα υπάρχουν και θετικά και αρνητικά σε όλο αυτό. Νομίζω
βέβαια πως λίγο πολύ μεγάλο μέρος των πολιτών δεν ψήφισε συνειδητά. Και αυτό
είναι διπλής ανάγνωσης. Πάλι κάποιο ποσοστό ψήφισε παλαιοκομματικά, πάλι κάποιο
ποσοστό ψήφισε χωρίς να ψάξει πολιτικές θέσεις και πρόσωπα, και πάλι κάποιο ποσοστό
δεν ψήφισε καθόλου (35%!). 'Iσως αυτή να είναι και η χειρότερη περίπτωση.
Αυτά βέβαια αποτελούν την κορυφή του
παγόβουνου. Στην Ελλάδα δε φαίνεται να
έχουμε πολιτική και κοινωνική συνείδηση. Είμαστε το κράτος της «ταμπέλας», της
αναζήτησης της πρόσκαιρης ικανοποίησης και της κατανάλωσης του «έτοιμου». Της
έτοιμης ιδέας και της έτοιμης σκέψης.
Όλο και από κάπου θα ακούσατε ότι τα
αποτελέσματα (ένα κομμάτι τους τουλάχιστον) δείχνουν την έλλειψη παιδείας.
Σωστό. Έτσι δεν είναι άλλωστε; Αν δε μάθεις να σκέφτεσαι κριτικά τότε φυσικά θα
ακολουθείς το «έτοιμο». Αν δεν ανοίξεις το μυαλό σου τότε φυσικά θα ακολουθείς
το «έτοιμο». Αν δε μάθεις να ψάχνεις τότε φυσικά θα ακολουθείς το «έτοιμο». Και
αυτό βέβαια δε δείχνει βάθος σκέψης. Το «έτοιμο»
άλλωστε μπορεί να αποδειχτεί και επικίνδυνο. Αλλά έτσι έχουμε μάθει. Στο
σχολείο δε χρειαζόταν η κριτική σκέψη, χρειαζόταν η έτοιμη απάντηση που είχες
απομνημονεύσει. Λογικό λοιπόν να σκέφτεσαι έτσι και στην ενήλικη ζωή. Ελλάδα, η χώρα του συμπεριφορισμού.
Ώρες ώρες νομίζω πως είμαστε ένα σύνολο
ανήλικων ενηλίκων. Ναι, αυτό ακριβώς. Σε ένα μικρό παιδί δε μπορείς να
εμπιστευθείς ένα σοβαρό θέμα. Είναι λογικό πως θα κάνει λάθος. Δεν έχει
εμπειρία και ωριμότητα. Σε έναν μεγάλο όμως; Του συγχωρείται η ανωριμότητα και
η έλλειψη μνήμης της ιστορίας του τόπου του (αν την ξέρει); Όπως και να ‘χει
όσο ένδοξο παρελθόν και να έχεις αν απλά το επικαλείσαι χωρίς να προσπαθείς και
για το παρόν τότε ούτε το παρελθόν σου τιμάς ούτε τη ζωή σου βελτιώνεις.
Η κατανάλωση του «έτοιμου», η ανυπαρξία
συνείδησης, η δηθενιά και η τάση ότι τα ξέρουμε όλα είναι το άδειο, στην ουσία, βάθος (όπως
λέει και ο Hegel) που νομίζουμε ότι έχουμε. Ας το αλλάξουμε!
Ε.
4 σχόλια:
Κι αν αυτοί που δεν ψήφισαν,το έκαναν ακριβώς επειδή δεν θέλουν τις «ταμπέλες», δεν "αναζητούν την πρόσκαιρη ικανοποίηση" ενός κομματικού Μεσσία και αρνούνται να καταναλώσουν ένα από τα «έτοιμα» που τους προσφέρονται εδώ και δεκαετίες; Μήπως αυτή η λογική, μας οδηγεί στο επικίνδυνο, κατά τη γνώμη μου, συμέρασμα ότι αυτός που δεν ψήφισε είναι "κακός πολίτης" ενώ αυτός που ψήφισε είναι "καλός πολίτης" ακόμη κι αν ψήφισε Χρυσή Αυγή; Αυτά και συγγνώμη για την ενόχληση. Σκούπισα τα παπούτσια μου μπαίνοντας.
Με εκτίμηση
Καρτέσιος
Κάρα τη γνώμη μου το να μη ψηφίζεις ειναι χειρότερο.Το να ψηφίζεις ειναι δικαίωμα και από τα λίγα που μας έχουν μείνει.Όντως δεν έχουμε και φοβερές επιλογές.....Αλλα από τη στιγμή που η καταταση σε επηρεάζει και αυτός ειναι ένας τρόπος να εκφράσεις πιο "άμεσα"τη γνώμη σου για μένα επιβάλλεται να τος κανείς.Τη "μη ψήφο" δε τη βρίσκω μορφή διαμαρτυρίας. :-)
*κατά (γράφω από κινητό)
Η "μη ψήφος" δεν είναι μορφή διαμαρτυρίας. Τέτοια ψήφος μπορεί να θεωρηθεί το λευκό και το άκυρο. Η "μη ψήφος" είναι επιλογή άλλης δράσης για τη διαμόρφωση της κατάστασης και την προστασία της Δημοκρατίας. Άλλωστε, είναι διαφορετικό να μην ψηφίσεις σε εκλογές που εκ των προτέρων παραμορφώνουν το αποτέλεσμα με τρικάκια και bonus 50 εδρών και διαφορετικό να μην ψηφίσεις σε εκλογές με απλή αναλογική. Σε κάθε περίπτωση, η ψήφος έχει σημασία όταν γίνεται σεβαστή από εκείνους που "διοργανώνουν" τις εκλογές. Ξέρω, σ' έπρηξα.
Κ.
Δημοσίευση σχολίου