Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013

"Ο μεγάλος Γκάτσμπυ", του F. Scott Fitzgerald



Συγγραφέας: F. Scott Fitzgerald
Εκδόσεις: Άγρα
Σελίδες: 241

          «Ο μεγάλος Γκάτσμπυ», ένα βιβλίο για το οποίο έχει γίνει πολύ λόγος και συνεχίζεται να γίνεται μιας και σύντομα θα δούμε τη μεταφορά του στους κινηματογράφους. Το γνώριζα, αλλά δεν το είχα διαβάσει. Αποφάσισα να το διαβάσω γιατί α) θεωρείται ένα από τα κλασσικά βιβλία του 20ου αιώνα, β) γιατί είχα την περιέργεια να δω ποιος είναι πια αυτός ο επονομαζόμενος «great Gatsby», γ) γιατί ήθελα να έχω διαβάσει το βιβλίο πριν δω την ταινία.

          Το βασικό θέμα που πραγματεύεται το βιβλίο είναι το «αμερικάνικο όνειρο», αυτό το χιλιοειπωμένο όνειρο το οποίο είναι στην ουσία το παγκόσμιο όνειρο, ας μη γελιόμαστε. Ένας άνθρωπος, από το πουθενά, χωρίς σπουδαίο οικογενειακό παρελθόν, χωρίς ευκατάστατους προγόνους και καταγωγή από «μεγάλο τζάκι», ξεκινά από το μηδέν, χτίζει τη ζωή του και γίνεται επιτυχημένος. Δηλαδή πλούσιος. Μέσα σε αυτήν την επιτυχία, περιλαμβάνεται και ερωτική επιτυχία.  Αυτός είναι ο J. Gatsby.

          Βρισκόμαστε στη Ν. Υόρκη, τη δεκαετία του 1920, λίγο πριν από το κραχ του ’29, όπου ευσταθεί ακόμα η πεποίθηση ότι τα λεφτά μπορούν να αγοράσουν την ευτυχία. Ο Gatsby, πρώην απένταρος νέος και στρατιώτης στον πόλεμο, με διάφορες «δουλειές» και συναλλαγές με τον υπόκοσμο, καταφέρνει και γίνεται εκατομμυριούχος. Πάμπλουτος πια, κυνηγάει το όνειρό του. Νιώθει, μάλλον σαν βασιλιάς του κόσμου. Ζει σε μια έπαυλη, διοργανώνει συνέχεια τεράστια πάρτι με άπειρους καλεσμένους, με τους οποίους,  όμως, δεν συναναστρέφεται. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς δεν το έχουν δει καν κι ας βρίσκονται στο σπίτι του. Όλη η «καλή κοινωνία» της Ν. Υόρκης έχει περάσει από την έπαυλή του, ο Γκάτσμπυ, όμως, είναι ο μυστηριώδης χαρακτήρας που κρατάει χαμηλό προφίλ, σχεδόν κρύβεται και αγνοεί όλες τις φήμες που έχουν διαδοθεί γι’ αυτόν και τη ζωή του. Όλα αυτά τα μαθαίνουμε από τον αφηγητή της ιστορίας, τον Νικ Καραγουέι, ο οποίος μετακομίζει δίπλα στο σπίτι του Γκάτσμπυ και αρχίζει και μαθαίνει διάφορα γι’ αυτόν.  Με σε όλη την ιστορία υπάρχει φυσικά και μια γυναίκα, η Νταίζυ. Η Νταίζυ είναι ο μεγάλος έρωτας του Γκάτσμπυ, και μάλιστα ένας έρωτας εμμονή, καθώς ξεκινά πολύ νωρίτερα από την φάση στην οποία γνωρίζουμε εμείς τον Γκάτσμπυ. Η Νταίζυ τυχαίνει να είναι και ξαδέρφη του Νικ.

          Η ιστορία του Γκάτσμπυ και της Νταίζυ ξεκινά την εποχή που ο Γκάτσμπυ ήταν φτωχός, και παρά τον μεγάλο έρωτα τους, η ιστορία δεν ευδοκιμεί. Η Νταίζυ παντρεύεται στην πορεία τον πλούσιο και άθλιο χαρακτήρα Τομ Μπιουκάναν, με τον οποίο αποκτά και μια κόρη. Μετά το πέρας του πολέμου, ο Γκάτσμπυ επιστρέφει στην Ν. Υόρκη, πλουτίζει και επιδιώκει, διαφορετικός πια, να κερδίσει πίσω την Νταίζυ. Η εμμονή του με αυτήν την γυναίκα είναι σχεδόν εγωιστική. Ίσως γιατί είναι ο έρωτάς του γι΄ αυτή είναι ανικανοποίητος. Την βλέπει πια σαν ένα τρόπαιο που πρέπει να πάρει πίσω. Την αγαπάει, όμως είναι κι αυτή μέρος της επίτευξης και ολοκλήρωσης του ονείρου του.

          Το βιβλίο βέβαια δεν είναι ένα απλό love story, αλλά κάτι πολύ παραπάνω απ’ αυτό. Αρκετοί οι βασικοί χαρακτήρες, πέρα από τον Γκάτσμπυ, κανένας αψεγάδιαστος, πράγμα που τους κάνει πολύ αληθινούς και «ζωντανούς».  Ολόκληρη η ιστορία σε κάνει να σκεφτείς αρκετά για να συνειδητοποιήσεις το πώς εξελίσσονται τα πράγματα κεφάλαιο – κεφάλαιο. Γι’ αυτό άλλωστε μιλάμε και για ένα κλασσικό βιβλίο.

          Με λίγα λόγια, θα μπορούσαμε να πούμε πως «Ο μεγάλος Γκάτσμπυ»   είναι η ενσάρκωση του αμερικανικού ονείρου σε όλο του το μεγαλείο, πράγμα που περιλαμβάνει και το ξεθώριασμα και την αποτυχία του. Τα περισσότερα λεφτά, φέρνουν και περισσότερα προβλήματα. Όσο πιο πολλά αποκτούμε, τόσο πιο πολλά ακόμα θέλουμε. Αυτό δείχνει περίτρανα και το τραγικό τέλος του βιβλίου.

          «Ο μεγάλος Γκάτσμπυ» είναι ένα βιβλίο σχεδόν μύθος και συμπεριλαμβάνεται πάντα μέσα στα καλύτερα και κλασσικά βιβλία του 20ου αιώνα. Δείχνει την αμερικάνικη κουλτούρα της εποχής του αλλά ταυτοχρόνως είναι πολύ διαχρονικό, με νόημα δυνατό ακόμα και σήμερα. Πρωτοεκδόθηκε το 1925 και αγαπήθηκε αμέσως.  Ένας από τους λόγους που το κάνει ιδιαίτερα διάσημο είναι φυσικά ο ίδιος ο συγγραφέας του, ο F. Scott Fitzgerald και η ιδιαίτερη ζωή του.

          Φυσικά αξίζει να το διαβάσετε αν θέλετε να «χαθείτε» στην αύρα ενός άλλου καιρού, σε ατελείωτα πάρτι, σαμπάνια και τζαζ μουσική και πάνω από όλα σε ένα κλασσικό βιβλίο που έχει αφήσει εποχή!

το πρώτο εξώφυλλο του βιβλίου, το 1925











6 σχόλια:

Αnsia είπε...

Πήρα πρόσφατα την έκδοση με το original εξώφυλλο και κάνω σαν το τελευταίο fangirl. Αν όχι ΤΟ, τότε στα 5 αγαπημένα μου βιβλία.

Αnsia είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Αnsia είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Αnsia είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Αnsia είπε...

(μου κόλλησε, sorry!)

Unknown είπε...

Eίναι πολυυυυύ ωράιο! Θα ήθελα να το διαβάσω και στα αγγλικά!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...