Συγγραφέας: Victoria Hislop
Εκδόσεις: Headline Review (paperback)
Σελίδες:160
Με αφορμή την παρουσία της στη 10η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου στη Θεσσαλονίκη, αποφάσισα να διαβάσω τον «Τελευταίο χορό» και άλλες ιστορίες της Victoria Hislop. Πρόκειται για ένα βιβλίου με 10 μικρές ιστορίες – διηγήματα με φόντο (γνωστό πια) την Ελλάδα. Αυτό το είδος γραφής, τα διηγήματα, είναι κάτι καινούργιο για την Hislop και τους αναγνώστες της, μιας και ξεφεύγει από τη ροή ενός μυθιστορήματος. Δεν υπάρχει το ιστορικό
υπόβαθρο του «Νησιού» και του «Νήματος»,
υπάρχει, ωστόσο, το στοιχείο
της καθημερινής ζωής και της ελληνικής κοινωνίας.
Εδώ, πρέπει να σημειώσω
πως διάβασα το βιβλίο σε paperback έκδοση στα αγγλικά,
οπότε δεν μπορώ να μιλήσω για την ελληνική
μετάφραση. Μπόρεσα, όμως, να δω την ίδια τη γραφή της Hislop. Η πρώτη μου εντύπωση ήταν πως το βιβλίο είναι αρκετά απλό. Στη
συνέχεια, όμως, διαπίστωσα πως το βιβλίο ήταν απλό για μένα και για κάθε Έλληνα που το διαβάζει, γιατί, πολύ
απλά, οι εικόνες που περιγράφονται σε αυτό είναι κάτι πολύ σύνηθες για μας. Η Victoria Hislop αφηγείται ιστορίες που έχουν ως
κέντρο κλασσικά ορόσημα της ελληνικής κοινωνίας, όπως το «περίπτερο», το
«ζαχαροπλαστείο», το «καφενείο».
Το σημαντικότερο στοιχείο αυτού του
βιβλίου, στοιχείο που δίνει και τα credits στη συγγραφέα του, είναι το πόσο
καλά φαίνεται να έχει κατανοηθεί η ελληνική νοοτροπία από την ίδια. Οι
συνήθειες, συμπεριφορές και η ιδιοσυγκρασία των προσώπων προδίδουν το ότι η Victoria
Hislop έχει
εντρυφήσει στην παρατήρηση της ελληνικής κοινωνίας και, μάλιστα, με μεγάλη
επιτυχία. Κάθε ιστορία έχει και ένα νόημα, ένα διδακτικό συμπέρασμα και αφήνει
στον αναγνώστη την επιλογή του πραγματικού τέλους.
Πρόκειται για ένα ευχάριστο και
ενδιαφέρον βιβλίο που μας δείχνει πολύ καλά πως
βλέπει κάποιος την σημερινή Ελλάδα και την παράδοσή της «απ’ έξω».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου