Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

"Ντέμιαν", του H. Hesse




Συγγραφέας: Herman Hesse
Εκδόσεις: Γράμματα
Σελίδες: 155


            Ο «Ντέμιαν» είναι το, σε μεγάλο βαθμό,  αυτοβιογραφικό βιβλίο του H. Hesse, το οποίο εκδόθηκε το 1925.  Βασικός χαρακτήρας είναι ο Εμίλ Σίνκλερ ,ο οποίος μεγαλώνοντας προσπαθεί να βρει τον εαυτό του παλεύοντας στις σκέψεις του μεταξύ καλού και κακού. Ο κόσμος είναι ένα πεδίο μάχης μεταξύ "φωτεινού" και "σκοτεινού", και ο Έμιλ Σίνκλερ προσπαθεί να ενταχθεί στο “φωτεινό” και “ασφαλές” περιβάλλον που του παρέχει η παιδική του αθωότητα και η οικογένειά του. Περνώντας όμως στην εφηβεία, αυτό δεν είναι πια τόσο εύκολο…

            Σε αυτό το σημείο "έρχεται" ο Ντέμιαν, σαν από μηχανής θεός για να τον "σώσει".  Ο Ντέμιαν γίνεται για τον Εμίλ κάτι σαν "μέντoράς" του, παρόλου που δεν έχουν μεγάλη ηλικιακή διαφορά. Είναι ένα πανέξυπνο παιδί, το οποίο κρύβει όλη τη σοφία μέσα του. Έτσι τουλάχιστον φαίνεται στα μάτια του Σινκλέρ.

            Στην πορεία, Σινκλέρ και Ντέμιαν χάνουν κάθε επαφή.  Στο μεταξύ ο Εμίλ Σίνκλερ μεγαλώνει, ξεκινά τις σπουδές του και έχει μπει πλέον για τα καλά στον κόσμο των ενηλίκων και στις ανησυχίες που τον συνοδεύουν.  Σε αυτή τη φάση της ζωής του γνωρίζει τον Πιστόριους. Ο Πιστόριους είναι ένας οργανοπαίχτης, ο οποίος εισάγει τον Σίνκλερ σε θρησκευτικές πεποιθήσεις και μυστήρια. 

            Όλο αυτό το διάστημα, η ζωή του Εμίλ Σίνκλερ είναι ένα συνονθύλευμα σκέψεων και αναζητήσεων με απώτερο στόχο την αναζήτηση του αληθινού του εαυτού και της ουσίας του κόσμου.  Έτσι, ξαναγεννιέται μέσα του επιθυμία να βρεθεί πάλι με τον Ντέμιαν. Όταν οι δυο φίλοι ξαναβρίσκονται μετά από τόσο καιρό, ο Εμίλ γνωρίζει και την μητέρα του  Ντέμιαν, Εύα, την οποία ερωτεύεται. Σε όλο το βιβλίο γίνεται ιδιαιτέρως αντιληπτό το πόσο μεγάλη επιρροή ασκούν ο Ντέμιαν και η μητέρα του στον Εμίλ Σίνκλερ.

            Ο H. Hesse μοιάζει επηρεασμένος από φροϋδικές ιδέες και αναλύσεις καθώς και από την ιδέα του "Υπερανθρώπου" του Νίτσε και τη διαμάχη μεταξύ "καλού" και "κακού". Ο "Ντέμιαν" έχει βαθύ νόημα και μήνυμα. Σίγουρα πρόκειται για ένα βιβλίο που με κάθε ανάγνωση  "βγαίνει" και ένα καινούργιο στοιχείο προς συλλογισμό και κατανόηση. 

           O Τόμας Μαν γράφει για τον "Ντέμιαν" στην αμερικάνικη έκδοση του βιβλίου, "ηλέκτρισε τη νεολαία στα χρόνια που ακολούθησαν τον α' παγκόσμιο πόλεμο" και ο Γιούνκ το παρομοιάζει με "φάρο μέσα σε νύχτα καταιγίδας".

2 σχόλια:

ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) είπε...

Πω πω με γύρισες στο έτος 2009 όταν η αγαπημένη μου καθηγήτρια της Φυσικής, μου δάνεισε αυτό το βιβλίο για να το διαβάσω σε εκείνη την δύσκολη για εμένα εποχή/χρονιά! Μου άρεσε πάρα πολύ αυτό το βιβλίο! Και ναι θα ήθελα να το ξανά διαβάσω!!! Ευχαριστώ γι' αυτή την ανάρτηση!

*Eva* είπε...

Χαίρομαι!
Ευχαριστώ για το σχόλιο :)

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...