Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

"'55", του Θωμά Κοροβίνη



Συγγραφέας: Θωμάς Κοροβίνης
Εκδόσεις: Άγρα
Σελίδες: 447

Το «’55» του Θωμά Κοροβίνη είναι ένα βιβλίο που θα σε ταξιδέψει στην Κωνσταντινούπολη.  Ένα βιβλίο που σου δίνει την ευκαιρία να πραγματοποιήσεις μια απόδραση μέσα  στον χρόνο και στον χώρο, με σημείο αναφοράς την Πόλη.

Η Μαρίκα η Ταταυλιανή, μια Πολίτισσα κυρά, εξιστορείται τη ζωή της και μέσα από αυτήν, την ιστορία της ελληνικής ομογένειας στην Κωνσταντινούπολη.  Μια σειρά από γεγονότα και διηγήσεις για την Πόλη, τους κατοίκους της, τις σχέσεις Ελλήνων και Τούρκων, τις δύο θρησκείες και την καθημερινότητα. Φιλίες και έχθρες, όμορφες και άσχημες στιγμές.

Κύριο θέμα του βιβλίου, όπως προδίδει και ο τίτλος του, είναι τα Σεπτεμβριανά του ’55, η τρίτη άλωση, όπως τα ονομάζει η βασική ηρωίδα του βιβλίου. H Μαρίκα περιγράφει τα γεγονότα του ’55 έτσι όπως εκείνη τα έζησε, καθώς και την ανησυχία που πλανιόταν στην Πόλη λίγο πριν αυτά συμβούν.

Η γλώσσα, που είναι ένα κράμα ελληνικών με τούρκικες λέξεις και εκφράσεις, είναι τόσο μεστή που σε συνεπαίρνει.  Άλλοτε με πιο «ανάλαφρο» και άλλοτε με πιο «βαρύ» ύφος, η διήγηση της ηρωίδας προδίδει τον πόνο και την πικρία της για όσα έχει υποστεί ο ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης.

Το «’55» είναι ένα βιβλίο με μεγάλο ιστορικό ενδιαφέρον που αξίζει να διαβάσεις. Πρόκειται για ένα ταξίδι σε γεγονότα, των οποίων την λεπτομέρεια πολλοί από μας αγνοούμε.

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

"Μικρή ιστορία της φιλοσοφίας", του Nigel Warburton



Συγγραφέας: Nigel Warburton
Εκδόσεις: Πατάκη
Σελίδες: 303
            
            Η «Μικρή ιστορία της φιλοσοφίας» είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία, τα οποία έχουν ως στόχο να κάνουν τη φιλοσοφία προσιτή σε όλους, που έχω διαβάσει ως τώρα. Ένα εύκολο και διασκεδαστικό ανάγνωσμα για τον καθένα, είτε έχει σχέση με τη φιλοσοφία, είτε την προσεγγίζει για πρώτη φορά.
           
            Αποτελείται από 40 μικρά κεφάλαια, των 5-6 σελίδων, μέσα από τα οποία ο αναγνώστης κάνει ένα μεγάλο ταξίδι από τον Σωκράτη και τον Πλάτωνα ως τον Βιτγκενστάιν, τον Πόππερ και τον Πίτερ Σίνγκερ. Το ταξίδι μεγάλο, τα νοήματα και οι θεωρίες πολλές αλλά ο Nigel Warburton καταφέρνει να δείξει στον αναγνώστη σχεδόν ολόκληρη την ακολουθία της δυτικής σκέψης χωρίς να τον κουράσει καθόλου.  
           
            Διαβάζοντας το βιβλίο, θα μάθετε για τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Επίκουρο, τους Σκεπτικούς, τον Αυγουστίνο, τον Μακιαβέλλι, τον Ντεκάρτ, τον Λοκ, τον Χομπς, τον Βολταίρο, τον Καντ, τον Χέγκελ, τον Μιλ, τον Δαρβίνο, τον Μαρξ, τον Νίτσε, τον Φρόυντ , τον Σαρτρ και άλλους. Θα ξεναγηθείτε σε πολλά ερωτήματα, στην έννοια της ευτυχίας, της ψυχής, της γνώσης, της επιστήμης, της ιδιοκτησία, της πολιτικής.

            Η «Μικρή ιστορία της φιλοσοφίας είναι ένα από τα βιβλία που συνιστώ ανεπιφύλακτα εάν σας ενδιαφέρει η φιλοσοφία και εαν θα θέλατε να μάθετε περισσότερα γι’ αυτήν!

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

"Μπορείς να κλάψεις μες στο νερό;" , του Αλέξη Σταμάτη


Συγγεαφέας: Αλέξης Σταμάτης
Εκδόσεις: Καστανιώτη
Σελίδες: 400        

          Βασικός ήρωας του βιβλίου είναι ο Ορέστης Πολίτης. Ένα ήσυχος άνθρωπος, με μια ήσυχη οικογένεια και μια ήσυχη ζωή στο κέντρο της Αθήνας. Τουλάχιστον έτσι φαίνεται. Ξαφνικά, όμως, κάτι τον «τραβάει πίσω», κάτι τον καλεί. Μπροστά μας ξετυλίγεται ένα παρελθόν γεμάτο μνήμες, γεγονότα, ανθρώπους και λάθη που δεν σβήνουν. Όλα περιπλέκονται, ενώ η οικογένειά και οι γύρω του άνθρωποι δεν έχουν ιδέα. Στην πορεία, ωστόσο, βλέπουμε πως κάθε χαρακτήρας κρύβει επιμελώς τα δικά του μυστικά. Η ήσυχη και «άριστη» κατά τα φαινόμενα οικογένεια είναι τελικά μια ομάδα «ηθοποιών» που υποδύονται ρόλους για να καταφέρουν να επιβιώσουν στην καθημερινότητα.
           
            Μεγάλες φιλοδοξίες του παρελθόντος, τρομοκρατία,  ιστορίες με τραγικό τέλος και η ανάλογη δόση επανάστασης που θα αλλάξει τον κόσμο, καταλήγουν μετά από δεκαετίες στο κλασσικό κατεστημένο του σήμερα.  Στην αδράνεια.

            Το «Μπορείς να κλάψεις μες στο νερό;» είναι ένα βιβλίο που από τη μια πλευρά δείχνει τη δραματική κατάσταση του πρωταγωνιστή και της γενιάς του και από την άλλη «βγάζει» μια επικαλυμμένη σάτιρα. Σάτιρα στο «σύνδρομο του σωτήρος», στον άνθρωπο που νομίζει πως πρεσβεύει μια ιδεολογία αλλά βολεύεται να ζει με την αντίθετή της. Στον άνθρωπο που κοιτάει τη βολή του αλλά που του αρέσει συνάμα να φαίνεται προοδευτικός και επαναστάτης. Σάτιρα πάνω στο ψέμα και την τρέλα της καθημερινότητας μας.

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

"Ντέμιαν", του H. Hesse




Συγγραφέας: Herman Hesse
Εκδόσεις: Γράμματα
Σελίδες: 155


            Ο «Ντέμιαν» είναι το, σε μεγάλο βαθμό,  αυτοβιογραφικό βιβλίο του H. Hesse, το οποίο εκδόθηκε το 1925.  Βασικός χαρακτήρας είναι ο Εμίλ Σίνκλερ ,ο οποίος μεγαλώνοντας προσπαθεί να βρει τον εαυτό του παλεύοντας στις σκέψεις του μεταξύ καλού και κακού. Ο κόσμος είναι ένα πεδίο μάχης μεταξύ "φωτεινού" και "σκοτεινού", και ο Έμιλ Σίνκλερ προσπαθεί να ενταχθεί στο “φωτεινό” και “ασφαλές” περιβάλλον που του παρέχει η παιδική του αθωότητα και η οικογένειά του. Περνώντας όμως στην εφηβεία, αυτό δεν είναι πια τόσο εύκολο…

            Σε αυτό το σημείο "έρχεται" ο Ντέμιαν, σαν από μηχανής θεός για να τον "σώσει".  Ο Ντέμιαν γίνεται για τον Εμίλ κάτι σαν "μέντoράς" του, παρόλου που δεν έχουν μεγάλη ηλικιακή διαφορά. Είναι ένα πανέξυπνο παιδί, το οποίο κρύβει όλη τη σοφία μέσα του. Έτσι τουλάχιστον φαίνεται στα μάτια του Σινκλέρ.

            Στην πορεία, Σινκλέρ και Ντέμιαν χάνουν κάθε επαφή.  Στο μεταξύ ο Εμίλ Σίνκλερ μεγαλώνει, ξεκινά τις σπουδές του και έχει μπει πλέον για τα καλά στον κόσμο των ενηλίκων και στις ανησυχίες που τον συνοδεύουν.  Σε αυτή τη φάση της ζωής του γνωρίζει τον Πιστόριους. Ο Πιστόριους είναι ένας οργανοπαίχτης, ο οποίος εισάγει τον Σίνκλερ σε θρησκευτικές πεποιθήσεις και μυστήρια. 

            Όλο αυτό το διάστημα, η ζωή του Εμίλ Σίνκλερ είναι ένα συνονθύλευμα σκέψεων και αναζητήσεων με απώτερο στόχο την αναζήτηση του αληθινού του εαυτού και της ουσίας του κόσμου.  Έτσι, ξαναγεννιέται μέσα του επιθυμία να βρεθεί πάλι με τον Ντέμιαν. Όταν οι δυο φίλοι ξαναβρίσκονται μετά από τόσο καιρό, ο Εμίλ γνωρίζει και την μητέρα του  Ντέμιαν, Εύα, την οποία ερωτεύεται. Σε όλο το βιβλίο γίνεται ιδιαιτέρως αντιληπτό το πόσο μεγάλη επιρροή ασκούν ο Ντέμιαν και η μητέρα του στον Εμίλ Σίνκλερ.

            Ο H. Hesse μοιάζει επηρεασμένος από φροϋδικές ιδέες και αναλύσεις καθώς και από την ιδέα του "Υπερανθρώπου" του Νίτσε και τη διαμάχη μεταξύ "καλού" και "κακού". Ο "Ντέμιαν" έχει βαθύ νόημα και μήνυμα. Σίγουρα πρόκειται για ένα βιβλίο που με κάθε ανάγνωση  "βγαίνει" και ένα καινούργιο στοιχείο προς συλλογισμό και κατανόηση. 

           O Τόμας Μαν γράφει για τον "Ντέμιαν" στην αμερικάνικη έκδοση του βιβλίου, "ηλέκτρισε τη νεολαία στα χρόνια που ακολούθησαν τον α' παγκόσμιο πόλεμο" και ο Γιούνκ το παρομοιάζει με "φάρο μέσα σε νύχτα καταιγίδας".

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...