Βάζεις τον εαυτό σου κάτω.
Και τον τσακίζεις.
Εσύ· πρώτα απ’ όλους.
Τον κρίνεις.
Τον πονάς.
Απαιτείς.
Στις προθέσεις απαιτείς.
Απαιτείς και στις πράξεις.
Φοβάσαι πολύ.
Φοβάσαι την ασχήμια του κόσμου.
Τα «πρέπει». Τα «θα ‘πρεπε».
Φοβάσαι ν’ αφεθείς.
Φοβάσαι να ζεις.
Φοβάσαι ν’ αναπνεύσεις.
Φοβάσαι να πάρεις το χώρο σου.
Να στεγάσεις την ύπαρξή σου.
Απειλή.
Όλα μια απειλή.
Η λέξη, το πρόσωπο, το άγγιγμα.
Οι άλλοι. Αυτοί οι άλλοι.
Σου κλείνουν το δρόμο.
Σου παίρνουν το χώρο, λες.
Οι άλλοι.
Είναι επώδυνοι.
Εσύ.
Ποιος εσύ;
Τί θα πει «εσύ»;
Το σώμα.
Το βλέμμα.
Το νεύμα.
Αυτά που είπες.
Κυρίως αυτά που δεν είπες.
Οι σκέψεις.
Ξανά και ξανά.
Εσύ.
Υπάρχεις;
Πού;
Πού κρύφτηκες;
Πού κρύφτηκες;
1 σχόλιο:
καλοδεχούενο το δώρο σας
έλενα
alt234@otenet.gr
Δημοσίευση σχολίου